Hoogbegaafdheid herkennen bij jonge kinderen

Esther Scharn is sinds een paar jaar locatiemanager van Partou Konijn in Leiden. Daarvoor werkte ze in Amsterdam. Ze heeft twee kinderen, Kat (18) en Mas (15), en is een jaar geleden gestart met de opleiding tot specialist hoogbegaafdheid aan de Radboud Universiteit.

Esther heeft een foto van haar zoon Mas op zijn eerste schooldag. "4 Jaar, rugzak, grote glimlach, hij had er zó veel zin in! Maar in de brugklas wilde hij niet meer. Hij werd een thuiszitter. Niet sporten, geen vrienden, hij was depressief en deed helemaal niks meer. Nou... dat wens je niemand toe", verteld ze.

Een psycholoog vond hem 'jong voor zijn leeftijd', diagnosticeerde dyslexie en adviseerde om hem op een lager niveau te zetten. Esther: "Daar herkende ik hem niet in. Dus toen ben ik zelf allerlei boeken gaan lezen en ik zocht contact met andere ouders. Zo kwam ik op het spoor van 'hooggevoelige kinderen met een sterke wil'. Oh, dacht ik, we hebben iets gemist! En het stomme is: hoogbegaafdheid zit bij mij in de familie."

1.760 Partou-kinderen

Esther legt uit wat ze op haar locatie ziet. "Je hebt wel eens peuters op de groep die al kunnen lezen. Of een puzzel van de bso doen. Maar tricky zijn de kinderen die zich aanpassen en de ideale leerling lijken - dit zijn vaker meisjes - of kinderen die lastig gedrag vertonen. Dan denk je niet zo gauw aan hoogbegaafdheid. Maar het is dus ongelooflijk belangrijk dat we het opmerken. Zelf kunnen we er niet veel mee doen, maar ouders wél. Als ze het tenminste weten."

Daarom wil Esther zich hier veder in verdiepen en haar kennis en ervaring delen. "Ik heb er namelijk niks over gehoord tijdens mijn studie Pedagogiek en het zit ook niet in de opleidingen voor pedagogisch medewerker."

Tweeëneenhalf procent van alle mensen in hoogbegaafd. Omgerekend naar het aantal kinderen wat wij opvangen, zijn dat zo'n 1.760 Partou-kinderen. Gemiddeld lopen er dus op elke Partou-locatie een paar hoogbegaafde kinderen rond. Zie jij wie het zijn?

Taboe

Wist je dat veel mensen met hoogbegaafdheid je dat liever niet vertellen? In Nederland denken we toch vaak 'doe maar normaal'. "Mijn verhaal wordt ook niet altijd begrepen", verteld Esther. "Hij komt er wel, want hij is hoogbegaafd, denken ze dan. 'Hoog' klinkt misschien 'beter', maar hij is gewoon anders bedraad. Hij denk anders en dat stuit vaak op onbegrip."

Maar als je het begrijpt - als ouder, professional, collega of van jezelf - en weet hoe je ermee om moet gaan, dan zijn er juist kansen. Ook op de werkvloer. Diversiteit binnen je team zorgt bijvoorbeeld voor een hele rijke omgeving voor kinderen. "In Amerika zetten ze het gewoon op hun cv."